Zmiany w sektorze wod-kan

Nowelizacja ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków

W Ministerstwie Infrastruktury opracowany został projekt nowelizacji ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Zmiany dotyczą głownie kwestii określania taryf. 

Nowy (stary) sposób określania taryf wod-kan

Projekt ustawy częściowo przywraca funkcjonujący do 2018 r. mechanizm zatwierdzania taryf przez rady gmin, na terenie których funkcjonują przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne. Niestety, centralny regulator – Państwowe Gospodarstwo Wodne Wody Polskie – miałby mieć jeszcze zasadniczy wpływ na zatwierdzenie taryf, w przypadkach podwyżek taryf o więcej niż o wzrost inflacyjny albo o co najmniej 15% w odniesieniu do poprzednio obowiązujących średnich taryf z okresu trzech lat. W takim przypadku zatwierdzenie taryf wymagałoby uzyskania uzgodnienia regulatora. Użycie pojęcia „uzgodnienie” wskazuje, że stanowisko regulatora będzie wiązało radę gminy.

Za pozytywną zmianę należy uznać uelastycznienie długości obowiązywania taryf – przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne będą mogły same określić długość obowiązywania taryf – od 1 roku do 3 lat.

Taryfy progresywne

Dużo bardziej kontrowersyjną propozycją nowelizacji, jest wprowadzenie taryf progresywnych. W ramach tego mechanizmu, gmina będzie mogła wprowadzić (uchwałą rady gminy) obowiązek różnicowania cen i stawek opłat dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę określonych w taryfach, w zależności od progów ilości dostarczanej wody uzależnionych od liczby osób zamieszkałych w poszczególnych nieruchomościach mieszkalnych oraz lokalach mieszkalnych. Zmiana taka – w kształcie określonym aktualnym projektem ustawy – budzi uzasadnione wątpliwości dotyczące możliwości weryfikowania liczby osób zamieszkujących daną nieruchomość (która miałaby być określana na podstawie oświadczeń odbiorców bądź deklaracji „śmieciowych”) – także w trakcie okresu taryfowego. Projekt nie określa także żadnych wytycznych co do tego, jak taka taryfa progresywna miałaby być opracowywana. Problematyczna może także okazać się sytuacja przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych funkcjonujących na obszarze dwóch i więcej gmin (taryfy jednego przedsiębiorstwa mogą różnić się w poszczególnych gminach konstrukcją, wysokością stawek, a nawet okresem obowiązywania). 

Inną kwestią jest, czy w ogóle możliwe jest osiągnięcie zakładanego przez ustawodawcę celu wprowadzenia taryf progresywnych (zachęta do racjonalnego korzystania z wody lub zapewnienie wody po niższych cenach dla gospodarstw domowych na poziomie niezbędnym do zaspokojenia podstawowych potrzeb egzystencjalnych członków gospodarstwa domowego), gdyż – jak się szacuje – zastosowanie takich taryf skutkować może osiągnieciem oszczędności na poziomie niewiele ponad 3,00 zł miesięcznie na 1 osobę w gospodarstwie domowym.

Projekt ustawy jest obecnie na etapie opiniowania.